Andersen Masalları… Devedikeninin Başından Geçenler… Masalları en güzel masallar… Sizler için Edebiyat Çocuk ekibi olarak Andersen Masalları kitabında en çok beğenilen masallardan biri olan Devedikeninin Başından Geçenler masalını derledik.
Andersen Masalları-Devedikeninin Başından Geçenler
Zengin bir derebeyinin şatosu önünde güzel çiçekler ekili, değerli ağaçlar dikili, bakımlı, geniş bir bahçe vardı. Misafirler, çok uzak ülkelerden getirilmiş fidanlara, bakarak hayranlıklarını belirtirlerdi. Söyledikleri sözlerin göze girmek için harcanmış boş sözler olmadığı meydandaydı. Bölge halkı yakınlarda oturan kasabalılar ile köylüler, pazarları bu güzel yollarda dolaşmak için izin alırlar; öğrenciler derslerinde başarılı olunca buna karşılık oraya götürülürdü.
Bahçenin yanı başında iri ve gürbüz bir devedikeni vardı. Kökü her yana dal budak salmış, tek başına bir çalı kadar yer kaplıyordu. Bununla beraber, sütçü kadının küçük arabasını çeken ihtiyar eşekten başka kimsenin ona aldırdığı yoktu. Sütçü kadın, eşeğini pek uzak olmayan bir yere bağlar, hayvan da uzun boynunu elinden geldiği kadar devedikenine doğru uzatır, “Ah! Sen ne güzelsin, çıtır çıtır yemeli seni,” der dururdu. Ama yular kısa gelir, eşeğin nazik övgüleri, cilveli bakışları boşa giderdi.
Günün birinde şatoda neşeli bir toplantı olur. Çoğu, başkentten gelme kibar kişilerdir. İçlerinde birçok güzel genç kız vardır. Bir tanesi, en güzeli, uzaktan gelmektedir. İskoç asıllı, soylu, geniş topraklar sahibi ve zengindir. İyi bir kısmettir. Delikanlılar, “Böyle birinin nişanlısı olmak ne güzel şey,” derler. Anneler de çocukları için aynı şeyleri içlerinden geçirirler.
Gençler tarlalarda koşar, oynar, birçok oyun icat ederler. Çimenlerin üstünde gezerler, buralarda âdet olduğu üzere her genç kız, bir çiçek koparıp gençlerden birinin yakasına iliştirir. Yabancı kızın çiçek seçmesi uzun sürer; hiçbiri zevkine uygun düşmez. Sonra birden gözü, bir çitin arkasında iri kırmızı, mavi çiçekleri ile diğer çiçekli bitkilerden ayrı duran devedikenine ilişir. Gidip bir tane koparmasını, gülümseyerek evin oğlundan rica eder. “Benim memleketimin çiçeğidir,” der. “Lütfen bana verir misiniz?”
Genç adam hemen gidip koparır, bu arada eline de birçok diken batar. İskoçyalı genç kız, bu adi çiçeği onun yakasına takar, o da son derece memnun olur. Bütün öbür gençler, kendi seçkin çiçeklerini onunla değiştirmek için can atarlar. Bu durumu gören devedikeni sevinçten kabına sığamaz. İçinden, “Ben göründüğümden daha yüksek bir şeymişim meğer,” diye geçirir. “İçime doğuyordu zaten. Benim çitin dışında değil, içinde diğer çiçeklerin yanında olmam yakışık alır. Ama bu dünyada layık olduğu yerde oturan kim? Hiç olmazsa kızlarımdan biri çiti aştı, üstelik de yakışıklı bir delikanlının yakasında hindi gibi kabarıyor.”
Verimli gövdesinden çıkan bütün sürgünlere, bütün goncalara bu hikâyeyi anlattı. Aradan birkaç gün geçer geçmez bir haber duydu. Bunu ne yoldan geçenler söyledi ne kuşlar cıvıldadı. Pencereler açık kalınca, içerde olup bitenleri etrafa yayan yankıdan öğrendi. Evet, yakası devedikeni çiçeği ile süslenen genç, İskoçyalı kızın eline ve gönlüne sahip olmuştu.
