Divan şiiri güzel beyitler… Divan şiirinden beyitler… En güzel divan edebiyatı beyitleri… Sevgiliye söylenebilecek güzel beyitler… Edebiyat Çocuk, sizin için divan edebiyatındaki en güzel beyitleri derledi.
Divan edebiyatı sözleri
Divan şiiri, Türklerin İslamiyet’i seçtikten sonra katıldıkları kültür ve edebiyat dairesinde yaptıkları edebiyattır. Daha ziyade “şiir edebiyatı” şeklinde bilinen divan edebiyatında nesir türleri de bulunur. Fakat bunlar çok fazla öne çıkmamıştır. Bunun sebebi, aruz ölçüsünün ve öteki ahenk ögelerinin şiiri daha renkli, canlı ve dinamik hale getirmesidir. Türklerin divan şiiri, Hoca Dehhani’yle başlamıştır, Şeyh Galip’le sona ermiştir fakat aruz ölçüsü ve divan şiirine özgü hayaller sonraki yıllarda da kullanılmıştır. Cumhuriyet döneminde bile Yahya Kemal’le Ahmet Haşim aruz ile yazmaya devam etmiştir, divan şiirindeki hayalleri kullanmıştır. Bu da divan edebiyatının zenginliğini göstermektedir. Divan edebiyatı sözleri, sevgiliye söylenebilecek, yoğun ve estetik sözlerle doludur. Bunlar, şairlerin düşünerek hayal kurmaları neticesinde ürettiği sözlerdir.
Divan şiirinden etkileyici beyitler
“Aşk derdiyle hoşem el çek ilâcımdan tabîb
Kılma dermân kim helâkim zehri dermândadır” (Fuzûlî)
Aşk derdiyle hoşnudum, ey doktor! Bana ilaç verme; benim helâk olmam, senin derman olsun diye vereceğin zehrindedir.
– “Haddeden geçmiş nezaket yâl-ü bâl olmuş sana;
Mey süzülmüş şişeden, ruhgâr-ı âl olmuş sana” (Nedim)
Nezaket, kuyumcuların altını tel hâlinde incelttiği araçtan (haddeden) geçerek, senin boyunu posunu oluşturmuş. Şarap, şişeden süzülerek yanağındaki allığı oluşturmuş.
– “Efendimsin cihanda i’tibârım varsa sendendir.
Miyân-ı âşıkânda iştihârım varsa sendendir” (Şeyh Galib)
Sen benim Efendimsin, benim bu cihanda itibarım varsa sendendir. Âşıklar arasında bir şöhretim varsa yine sendendir.
– “Aşk mıdır ki, can-ü dil mülkünü yağma eyleyen;
Aşk mıdır sinem içre gelip de cân eyleyen” (Muhibbi – Kanuni Sultan Süleyman)
Sevgilinin gönül varlığını yağma eyleyen aşk mıdır? Sonrasında cansız göğsüm içinde, gelişi ile bana tekrar can veren aşk mıdır?
– “Yoluna cânum revân itsem gere cânâ didüm.
Yüzüme bin hışım ile bakdı did cânun mı var?” (Zâtî)
Bağırdım; “Ah sevgilim canımı kurban etmem gerek senin için!” Sevgili, bin öfkeyle yüzüme baktı ve dedi ki; “Canın! Senin daha harcanmayan canın mı var?”
