Ezop Masalları Karga ile Keklik… En güzel Ezop Masalları… Eğitici ve öğretici masallar… Edebiyat Çocuk‘ta bugün Ezop Masallarından Karga ile Tilki…
Ezop Masalları Karga ile Keklik 2
Ezop Masalları Karga ile Keklik 1 için tıklayınız…
Günün birinde keklik, gezmeye gitmiş. Karga da evde tek başına etrafı seyrediyormuş. Tam o sırada büyük bir karga sürüsü görmüş. Bizim karga da onların peşine takılmış. Derken karga sürüsü ölmüş bir eşek leşinin başına üşüşmüşler. Her biri iştahla yemeye başlamışlar. Karga sürüsü, bir kıyıda sus pus oturan kekliğin eşi kargayı görünce onu tanımadıkları için gagalamaya başlamış. O da bir parçacık bağırsağın kenarından koparmış. Bir köşeye çekilip yemeye başlamış. Derken bir de kafasını kaldırmış ki güneş Kaf dağının ardından kaybolmak üzereymiş. Karga, bağırsağı orada bırakıp evinin yolunu tutmuş. Yolda bir dereye girip bir güzel yıkanmış. Keklik ise kargayı kapıda bekliyormuş. Görür görmez:
“Nerelerde kaldın, meraktan öldüm,” demiş.
Karga, “Arkadaşın düğünü vardı, zamanın nasıl geçtiğini anlamamışım,” demiş.
Keklik, bu söz üzerine bir şey söylememiş.
Ertesi gün keklik, tekrar sabah erkenden yollara düşmüş. Bunu fırsat bilen karga, yine bir karga sürüsünün peşine takılmış. Gitmişler de gitmişler. Derken bir köpek leşinin başında üşüşmüşler. Yine çatlayana kadar yemişler. Karga, yine bir dere kenarında aklanıp paklanıp evinin yolunu tutmuş. Keklik ise ondan çok önce eve gelmiş. Meraktan evin içinde dört dönüyorken karga, çıkıp gelmiş. Keklik biraz tedirgin, biraz da sinirli bir şekilde, “Nerede kaldın, saatin kaç olduğundan haberin var mı?” demiş.
Karga, “kem küm” edip bir yalan uyduracakmış ki keklik, karganın kanadında bir pislik görmesin mi? Keklik, sinirden küplere binmiş. Kargaya, “Kalk çabuk, kralın huzuruna gidiyoruz. Bana verdiğin sözde durmadın, krala olan biteni anlatacağım, o da bizi boşasın, ben senin bu halini kabul edemem,” demiş.
Karga her ne kadar yalvarıp yakarsa da keklik kabul etmemiş. Gidip kral aslanı bulmuşlar. Keklik, olan biteni bir bir anlatmış. Kral da bakmış ki karganın kanadında gerçekten bir pislik var. Hemen onları boşamış.
Keklik, “Ben senin bu kötü huyundan vazgeçmen için elimden geleni yaptım, ama sen oralı bile olmadın. Bundan sonra herkes ait olduğu yere,” demiş.
Böylece karga, çöplüklerde pislik yemeye devam etmiş. Keklik de pınarlarda ve su kenarlarında dolaşmaya gitmiş. Bu masal da burada bitmiş.
* * *
Can çıkmadan huy çıkmaz. Ancak yaşam koşulları birbirine denk; zevk, huy ve davranış biçimleri birbirine ahenkli olanlar arasında uyumlu beraberlikler, mutlu ilişkiler kurulabilir.
