Duvar Yerine Köprü hikayesi… Kısa hikayeler, çocuk hikayeleri, en güzel hikayeler… Sizler için Edebiyat Çocuk ekibi olarak Gönül Açan Öyküler kitabında en çok beğenilen hikayelerden olan Duvar Yerine Köprü hikayesini derledik.
Duvar Yerine Köprü Hikayesi
Zamanın birinde iki kardeş anlaşmazlığa düşmüş. Yan yanaymış çiftlikleri. Yıllarca birlikte çalışmış, yardımlaşmış hem de aynı makineleri kullanmışlar; ama artık bunlardan eser kalmamış. Küskünlükleri incir çekirdeğini doldurmayacak kadar küçük bir sebepten kaynaklanmış; ama bir kere küsmüşler artık! Ağır sözler sarf etmişler birbirlerine. Aylardır birbirleri ile konuşmuyorlarmış.Bir sabah büyük kardeşin kapısını bir adam çalmış. Elinde marangoz çantası olan bu adam şöyle demiş:
“Birkaç günlük işe ihtiyacım var! Ufak tefek de olsa bana iş verirseniz sevinirim; size yararım dokunur.” Büyük kardeş sevinmiş ve atılmış:
“Evet, tam da sana göre bir işim var. Şu dereyi görüyor musun? Onun diğer tarafındaki çiftliğin sahibi komşum aslında küçük kardeşim. Bir hafta öncesine kadar aramızda bir mera vardı; ama o buldozerle merayı yıktı. Dereye yatak açıp suyla doldurdu. Ben de ondan daha beterini yapacağım. Şuradaki kütükleri görüyor musun? Senden bu kütüklerle olabildiğince yüksek bir çit yapmanı istiyorum. Onun yüzünü de evini de görmekten kurtulmak istiyorum böylelikle. Anladın mı?”
“Sanırım anladım!” diye cevap verdi yaşlı marangoz. “Bana malzemelerin yerini gösterin. Emin olun çok memnun kalacaksınız işimden.”
Büyük kardeş, şehirdeki işlerini halletmek için çiftlikten ayrılmış. Marangoz var gücüyle işe koyulmuş. Sürekli ölçüyor, biçiyor, kesiyor; çılgınlar gibi çalışıyormuş. Büyük kardeş eve döndüğünde, neredeyse marangozun işi bitmiş durumdaymış. Ortada çit göremeyen büyük kardeşin şaşkınlıktan ağzı açık kalmış. Üstüne üstlük marangozun koca bir köprü yaptığını görünce çılgına dönmüş! Köprü, çukurun iki yakasını birbirine bağlıyormuş. Üstelik korkuluk ve dayanaklarıyla tam bir sanat eseri gibi duruyormuş. İyi iş çıkarmış olmasına rağmen istediği işi yapmamış olmasına kızmış büyük kardeş:
“Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ben ne istedim; sen ne yaptın?”
O sırada kardeşinin köprünün diğer tarafından yaklaşmakta olduğunu fark etmiş. Kalbi ısınmış bir anda. O da hemen köprünün kendi tarafından yürümeye başlamış. İki kardeş köprünün iki yanından birbirlerine bakmışlar sonra koşar adımlarla köprünün ortasında buluşup birbirlerine sarılmışlar.
İkisi ele ele verip birlikte marangozun yanına döndüklerinde onun malzemelerini toparlamakla uğraştığını görmüşler. Büyük kardeş:
“Dur, gitme! Sana daha çok iş verebilirim!”
“Kalmak isterdim…” diye cevap vermiş marangoz. “Ama yapacağım o kadar çok köprü var ki!”
